۱۴۰۴/۰۶/۲۴
اعلام حریق در دیتاسنتر یک ضرورت است، نه یک گزینه. دیتاسنترها قلب تپندهی کسبوکارهای دیجیتال هستند؛ جایی که حجم عظیمی از اطلاعات حساس، سرویسهای ابری و زیرساختهای حیاتی نگهداری میشود. کوچکترین وقفه یا حادثه میتواند میلیاردها تومان خسارت و آسیب جبرانناپذیر به شهرت برند وارد کند.
برخلاف ساختمانهای معمولی، دیتاسنترها محیطی بسیار حساس دارند: تراکم بالای تجهیزات برقی، کابلکشی گسترده، مصرف انرژی بالا و سیستمهای سرمایشی پیچیده. همین ترکیب خاص، آنها را به یکی از پرریسکترین محیطها برای آتشسوزی تبدیل میکند. بنابراین طراحی و اجرای یک سیستم اعلام حریق ویژه، اولین خط دفاعی در برابر بحران است.
آتشسوزی در مراکز داده دلایل متفاوتی دارد، اما چهار عامل از همه شایعترند:
پیامدهای آتشسوزی در دیتاسنتر فقط محدود به سختافزار نمیشود. سه اثر مستقیم قابل توجه عبارتند از:
یکی از تفاوتهای بزرگ دیتاسنتر با ساختمانهای عادی، لزوم استفاده از سیستم اعلام حریق صنعتی است. این سیستمها برای محیطهای پرریسک طراحی شدهاند و دقت بالایی در شناسایی کوچکترین تغییرات دارند. برخلاف سیستمهای ساده ساختمانی، اینجا باید از فناوریهای ترکیبی شامل حسگرهای مکشی، سنسورهای چندمرحلهای و الگوریتمهای هوشمند استفاده شود تا در کمترین زمان ممکن آتش تشخیص داده شود.
هیچ دیتاسنتری بدون تجهیز به دتکتور دود و دتکتور حرارت ایمن نیست.
ترکیب این دو نوع حسگر، لایهای قدرتمند از امنیت را ایجاد میکند.
مغز متفکر کل سیستم، کنترل پنل اعلام حریق است. این پنل تمام دادههای دتکتورها را دریافت، تحلیل و در صورت نیاز دستور فعالسازی اطفاء را صادر میکند. در دیتاسنترها معمولاً از پنلهای هوشمند چندمنطقهای استفاده میشود که امکان اتصال به BMS (سیستم مدیریت ساختمان) و مانیتورینگ از راه دور را فراهم میسازند. بدون یک پنل قدرتمند، هماهنگی بین تجهیزات ممکن نیست.
یکی از نقاط ضعف جدی دیتاسنترها، کابلکشی گسترده آنهاست. استفاده از کابل نسوز یک الزام است، زیرا:
یکی از مزیتهای اصلی سیستمهای مدرن، تشخیص زودهنگام است. در دیتاسنترها، سیستمهای مکشی میتوانند ذرات دود را حتی قبل از دیده شدن با چشم غیرمسلح شناسایی کنند. این یعنی چندین دقیقه زمان طلایی برای اقدام پیشگیرانه وجود دارد. بسیاری از دیتاسنترهای پیشرفته جهان به همین دلیل از فناوری VESDA استفاده میکنند.
اطفاء در دیتاسنترها باید بدون آسیب به تجهیزات انجام شود. به همین دلیل آبپاشها کمتر استفاده میشوند و جای آنها را عوامل گازی گرفتهاند. معروفترین گزینهها:
هیچ سیستمی بدون نگهداری قابل اعتماد نیست. دیتاسنترها باید دارای برنامهی بازرسی دورهای باشند:
با این اقدامات، احتمال خطا و آلارم کاذب کاهش یافته و ایمنی تضمین میشود.
حتی بهترین سیستمها هم ریسک صفر ندارند. به همین دلیل طرح بازیابی پس از فاجعه ضروری است. DRP باید شامل این موارد باشد:
یک DRP کامل میتواند خسارت ناشی از آتشسوزی را به حداقل برساند.
طراحی ایمنی در دیتاسنتر فراتر از نصب تجهیزات است. این طراحی باید شامل موارد زیر باشد:
یک خطای کوچک در طراحی میتواند خسارتی بزرگ ایجاد کند؛ مثلاً یک درز کوچک در کابلکشی میتواند دود را به سایر بخشها منتقل کند.
دیتاسنترها باید مطابق با استانداردهای بینالمللی طراحی و ایمن شوند:
رعایت این استانداردها، اعتماد سرمایهگذاران و مشتریان را جلب کرده و دیتاسنتر را در سطح جهانی رقابتی میکند.
در ایران نیز دیتاسنترها با مشکلات خاصی روبهرو هستند:
با این حال، استفاده از کابل نسوز، دتکتورهای پیشرفته و کنترل پنلهای هوشمند میتواند تا حد زیادی این مشکلات را جبران کند.
سرمایهگذاری در اعلام حریق در دیتاسنتر تنها هزینه نیست؛ بلکه نوعی صرفهجویی بلندمدت است.
اعلام حریق در دیتاسنتر موضوعی حیاتی است که به ترکیبی از تجهیزات پیشرفته، طراحی دقیق و نگهداری منظم نیاز دارد. استفاده از دتکتور دود و دتکتور حرارت، بهرهگیری از سیستم اعلام حریق صنعتی، انتخاب کابل نسوز و مدیریت هوشمند از طریق کنترل پنل اعلام حریق، همه بخشی از یک استراتژی کامل برای حفاظت از مراکز داده هستند.
هرچند فناوریهای نوین ریسک آتشسوزی را به حداقل میرسانند، اما تنها با رویکردی جامع شامل طراحی ویژه، رعایت استانداردها و اجرای DRP میتوان امنیت واقعی را تضمین کرد. دیتاسنترها شریان حیاتی اقتصاد دیجیتالاند و حفاظت از آنها مساوی است با حفاظت از آیندهی یک کسبوکار.
© تمامی حقوق مادی و معنوی این سایت نزد شرکت الست الکترونیک پویا محفوظ می باشد