
سیستمهای حفاظت در برابر آتش برای محافظت از جان و مال افراد در مقابل اثرات مخرب آتش ضروری هستند. با این حال، طراحی و نصب این سیستمها به برنامهریزی دقیق، هماهنگی، رعایت ضوابط و استانداردها نیاز دارد. در این مقاله، به بررسی 10 اشتباه طراحی سیستمهای حریق و نحوه جلوگیری از آن ها خواهیم پرداخت، با ما همراه باشید.
اشتباهات طراحی سیستم حریق
سالانه در سراسر جهان خسارات جانی و مالی بسیاری به دلیل حوادث مرتبط با آتش سوزی وارد می شود که بخش قابل توجهی از این خسارات به اقدامات نادرست ایمنی در برابر آتش سوزی مرتبط است. طراحی ایمن و نصب صحیح سیستم در برابر آتش سوزی اولین خط دفاعی در برابر فاجعه است. در این مقاله، ایرادات رایج که معمولاً هنگام طراحی و نصب سیستم های حریق اتفاق می افتد، بررسی شده است.
۱. عدم هماهنگی
یکی از بزرگ ترین چالشها در طراحی و نصب سیستم حفاظت در برابر آتش، هماهنگی با سایر تخصص ها، مانند معماری، سازه، مکانیک، برق و لولهکشی است. عدم هماهنگی میتواند منجر به تداخل، خطا، حذف، تأخیر و افزایش هزینه شود. به عنوان مثال، لولههای آبپاش ممکن است با کانالها، تیرها یا چراغها برخورد کنند یا دستگاههای
اعلام حریق توسط دیوارها، سقفها یا مبلمان مسدود شوند. برای جلوگیری از این اشتباه، باید در زمینه های مختلف ارتباط و همکاری برقرار شود.
۲. تامین آب ناکافی برای سیستم آب پاش
یکی دیگر از اشتباهات رایج در طراحی و نصب سیستم حفاظت در برابر آتش، نادیده گرفتن الزامات تامین آب برای سیستم آبپاش است. تامین آب ناکافی میتواند اثربخشی و قابلیت اطمینان سیستم را به خطر بیندازد و ساختمان و ساکنان آن را در معرض خطر آتشسوزی گسترده قرار دهد.
به عنوان مثال، فشار آب ممکن است برای فعال کردن آبپاشها خیلی کم باشد یا حجم آب برای کنترل آتش کافی نباشد. برای جلوگیری از این اشتباه، باید تجزیه و تحلیل تامین آب انجام شود، تقاضای آتش در نظر گرفته شود و ظرفیت ذخیرهسازی و پمپاژ کافی فراهم گردد.

۳. انتخاب نامناسب اسپرینکلر
سومین اشتباه رایج در طراحی و نصب سیستم حفاظت در برابر آتش، انتخاب نوع، اندازه یا محل نادرست اسپرینکلرها برای کاربرد مورد نظر است. انتخاب نامناسب اسپرینکلر میتواند منجر به عملکرد ضعیف، عدم رعایت الزامات و اتلاف منابع شود.
به عنوان مثال، اسپرینکلر ممکن است منطقه مورد نظر را پوشش ندهد، آب خیلی زیاد یا خیلی کم تخلیه کند یا با پیکربندی سقف یا خطر آتشسوزی ناسازگار باشد. برای جلوگیری از این اشتباه، باید از استانداردهای NFPA پیروی شود، به دادههای سازنده مراجعه گردد و اسپرینکلر را با محل سکونت و محیط مطابقت داد.
۴. سیستم اعلام حریق معیوب
چهارمین اشتباه رایج،
نصب سیستم اعلام حریق معیوب یا ناکافی است. سیستم اعلام حریق یک جزء حیاتی از حفاظت در برابر آتش است، زیرا تشخیص زودهنگام، اطلاعرسانی و فعالسازی واکنش اضطراری را فراهم میکند. با این حال، یک سیستم اعلام حریق معیوب یا ناکافی میتواند به درستی کار نکند، باعث هشدارهای کاذب شود یا با سایر سیستمها تداخل داشته باشد.
به عنوان مثال، سیستم اعلام حریق ممکن است آتش را تشخیص ندهد، به ساکنین هشدار ندهد یا سیستم آبپاش را فعال نکند. برای جلوگیری از این اشتباه، باید سیستم اعلام حریق را آزمایش و نگهداری، از ضوابط و استانداردها پیروی و آن را با سایر سیستمها ادغام کرد.
۵. مستندات ناکافی؛ یکی از 10 اشتباه طراحی سیستمهای حریق
پنجمین اشتباه، نادیده گرفتن فرآیند مستندسازی است. مستندسازی برای تضمین کیفیت، انطباق و پاسخگویی سیستم حفاظت در برابر آتش ضروری است. بنابراین، مستندات ناکافی میتواند منجر به سردرگمی، اختلافات و مسائل مربوط به مسئولیت شود.
به عنوان مثال، مستندات ممکن است منعکس کننده طراحی یا نصب واقعی نباشند یا تاییدیهها، مجوزها و گواهینامههای لازم را نداشته باشند. برای جلوگیری از این اشتباه، باید هر جنبهای از سیستم حفاظت در برابر آتش، مانند نقشهها، مشخصات، محاسبات، گزارشها و سوابق را مستند کرد.
۶. فقدان آموزش و تحصیلات
اشتباه ششم، فقدان آموزش و تحصیلات مناسب برای پرسنل مربوطه است. طراحی و نصب سیستمهای حفاظت در برابر آتش، یک حوزه پیچیده و تخصصی است که به دانش فنی، مهارت و تجربه نیاز دارد. بنابراین، فقدان آموزش و تحصیلات میتواند منجر به خطاها، تخلفات و حوادث شود.
به عنوان مثال، پرسنل ممکن است ندانند که چگونه سیستم را به درستی طراحی، نصب یا اداره و نگهداری کنند. برای جلوگیری از این اشتباه، باید آموزش و تحصیلات کافی مانند دورهها، سمینارها، کارگاهها و اخذ گواهینامهها را برای پرسنل فراهم کرد.
7. عدم انطباق با قوانین
رعایت ایمنی در برابر آتشسوزی یک تعهد قانونی و اخلاقی برای محافظت از همه افراد در ساختمان است. طراحی و نصب سیستم ها طبق قانون، عملکرد صحیح و به جای آن ها را تضمین میکند. ممکن است شرکتها انطباق را به عنوان یک اقدام ثانویه در نظر بگیرند و فقط برای بازدید بازرس، اقدامات لازم را انجام دهند. معمولاً این استراتژی واکنشی، به سیستمهایی منجر میشود که با عجله تعمیر شدهاند و به سختی برای بازرسی قابل قبول هستند.
عدم انطباق با قوانین، افراد را در معرض خطر قرار میدهد و شرکت مسئول جریمهها، دعاوی و مسائل بیمه است. بنابراین، دانستن مقررات و همکاری با متخصصان در جزئیات کدهای ایمنی در برابر آتش الزامی است. تحقق بخشیدن الزامات انطباق و آگاهی از آن ها، یک سیستم با احتمال شکست را به سیستم حفاظتی تبدیل می کند.
8. نادیده گرفتن فناوری مدرن
نادیده گرفتن پیشرفتها در اقدامات
ایمنی حریق، در جهانی که فناوری به سرعت در حال توسعه است، خطرناک است. سیستمهای ایمنی آتشسوزی مدرن هوشمندتر، سریعتر و قابل اعتمادتر از همیشه هستند. آن ها با سیستمهای مدیریت ساختمان ترکیب میشوند، از حسگرهای پیشرفته برای شناسایی زودهنگام آتشسوزی استفاده میکنند و حتی از طریق نظارت از راه دور، آلارمهای بلادرنگ ارسال میکنند.
نادیده گرفتن این پیشرفتها همه چیز را در معرض خطر قرار میدهد و افراد را از آسایش محروم میکند. بنابراین بهتر است در طراحی و نصب سیستم های حریق نگاه ویژه ای به فناوری های مدرن داشت.

9. دست کم گرفتن خطرات آتشسوزی
در طراحی و نصب سیستم حریق برای مکان های مختلف، لازم است که مستعد بودن مکان برای آتش سوزی از زوایای مختلف بررسی گردد. به عبارت دیگر خطرات آتش سوزی دست کم گرفته نشوند. شعلهها تبعیض قائل نمیشوند؛ آن ها میتوانند در هر کجا، هر زمان و به دلایل مختلف شروع شوند. بنابراین با ارزیابی خطرات خاص و لحاظ کردن همه ی اقدامات ایمنی در طراحی و نصب، می توان از گزند آسیب های ناشی از آتش سوزی در امان بود.
10. عدم برنامهریزی مناسب؛ یکی از مهمترین 10 اشتباه طراحی سیستمهای حریق
طراحی و نصب سیستم حفاظت در برابر آتش بدون یک برنامه مناسب مانند ساخت خانه بدون نقشه است. طراحی و نصب این سیستمها، برای مکان های مختلف متفاوت است و با توجه به نوع سازه، مصالحی که از آن ساخته شده و کاربری آن مکان، صورت می پذیرد. پیامد عدم برنامه ریزی مناسب و بی توجهی به همه ی جزئیات، وجود یک سیستم با عملکرد نامناسب خواهد بود که ممکن است مناطق مهم را پوشش ندهد یا با ایجاد هشدارهای کاذب، عملیات را مختل کند.
جمع بندی؛ 10 اشتباه طراحی سیستمهای حریق
خطا در طراحی سیستم اعلام حریق، اغلب از شکاف اطلاعاتی بین کار طراحان، تدارکات و نصابهای مختلف ناشی میشود. علاوه بر این، خطر خطا در اجرای طرحهای ایمنی در برابر آتشسوزی با افزایش تعداد طراحان و پیمانکاران در پروژههای ساختمانی بزرگ افزایش مییابد.
بسیاری از خطاها در طراحی ایمنی در برابر آتش در واقع خطاهایی در اجرای طرح در محل هستند. ممیزیهایی که در محل از تاسیسات و انطباق طراحی انجام می شود و بازرسی ایمنی حریق، نقش مهمی در جلوگیری از خطاها و اطمینان از عملکرد صحیح ساختمان در صورت بروز حادثه دارند.